powrót do strony głównej  oferta dla grup  oferowane atrakcje  formularz rezerwacji miejsc  kontakt z nami
 

MUZEUM HYMNU NARODOWEGO w Będominie
Józef Wybicki, twórca polskiego hymnu narodowego urodził się i spędził swoją młodość w niewielkim majątku szlacheckim w Będominie. Przez ponad 40 lat, w latach 1741 - 1783, dworek należał do rodziny Wybickich a obecnie jest siedzibą Muzeum Hymnu Narodowego. To jedyna tego typu placówka na świecie. Początkowo, w roku 1962, utworzono Izbę Pamięci poświęconej Józefowi Wybickiemu, a w Centrum Miasta Kościerzyna, opodal przelotowej trasy postawiono jedyny w Polsce pomnik autora hymnu narodowego o wysokości 11 m. W 1966r. podczas Ogólnopolskiego Zjazdu Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza uznano dworek za pamiątkę narodową i postanowiono utworzyć tu muzeum. Uroczyste otwarcie nastąpiło w lipcu 1978 roku. Zebrane zbiory dotyczące historii polskiego hymnu pochodzą z różnych zakątków świata. Do najcenniejszych eksponatów należą: nuty i teksty "Mazurka Dąbrowskiego" wydane w Paryżu w 1856 roku w językach: polskim i francuskim, dwie trawestacje hymnu w języku niemieckim z XIX w. oraz płyta gramofonowa z nagraniem hymnu wydana w 1902 roku przez Columbia Phonograph Company. Znajduje się tam również kilkadziesiąt płyt gramofonowych z najstarszymi nagraniami polskich pieśni patriotycznych: "Boże coś Polskę", "Warszawianka", "Chorał", "Rota" i inne.

WIEŻYCA
Przemierzając Ziemię Kaszubską, z wielu miejsc dostrzeżemy Wieżycę (328,6m n.p.m.) - najwyższe wzniesienie na Niżu Środkowoeuropejskim. Jej zbocza porośnięte są lasem bukowym, w którym znajdziemy nawet 150 - letnie drzewa. Turyści odwiedzali Wieżycę już od połowy XIX wieku, kiedy to punkty widokowe cieszyły się dużą popularnością. Pod koniec XIX w. na szczycie ustawiono pierwszą drewnianą wieżę widokową, rozebraną przed wybuchem I Wojny Światowej. W późniejszych latach wybudowano jeszcze dwie drewniane wieże. Od kilku lat znajduje się tu solidna metalowa konstrukcja z dużą platformą widokową. przyciągają wielu turystów. Rozciąga się z niej wspaniały widok na Wzgórza Szymbarskie, Złotą Górę, " Kółka Raduńskie" i " Drogę Kaszubską". Urzeknie i niejednego zachwyci malownicza panorama Szwajcarii Kaszubskiej. Zieleń i błękit dominują w tym niepospolitym krajobrazie. Niektórzy żartują, że przy dobrej widoczności widzą Zatokę Gdańską, Kościerzynę i Kartuzy. Zimą południowe stoki Wieżycy zapełniają się narciarzami i saneczkarzami, a okoliczne drogi leśne kuligami, saniami, które miłośników takiego wolnego czasu gromadzą na koniec przy wspólnych ogniskach. Przyznacie, że taki pobyt w Szwajcarii Kaszubskiej może być fascynującym przeżyciem.

NAJDŁUŻSZA DESKA ŚWIATA (Szymbark)
Zaledwie kilka kilometrów od Wieżycy znajduje się Centrum Edukacji i Promocji Regionu z wyeksponowaną najdłuższą deską świata wpisaną w 2002 roku do Księgi Guinnessa. Powstała ona z ponad 51 metrowej daglezji. Deska ma 36,83 m i jest dłuższa o 2,76m od poprzedniej rekordzistki z Austrii (1996 r.- deska wyciosana o długości 34,07 m). Deska w Szymbarku znajduje się pod drewnianą wiatą obok stołu (waży 6 ton) noblisty Lecha Wałęsy.

WYCIĄG NARCIARSKI
Kaszuby są raczej miejscem do uprawiania turystyki wodnej lub rowerowej, ale miłośnicy narciarstwa znajdą również tu coś dla siebie. Nieopodal Kartuz w miejscowości Szymbark wybudowano stację narciarską KOSZAŁKA z trzema oświetlonymi trasami zjazdowymi o dł. 200-400m i różnicy poziomów 45-60m. Wyciągi czynne w godz. 10:00-20:00

WĘSIORY KAMIENNE KRĘGI
Rezerwat kamiennych kręgów znajduje się na stoku pośród młodnika nad Jeziorem Długim. 27 kurhanów świadczy, że pochowano tutaj ważne osobistości. Na samym wzgórzu usytuowane są kręgi, które miały znaczenie obrzędowe i według radiestetów wykazują bardzo silne promieniowanie. Szczególnie negatywnie oddziałuje nieduży kopczyk z różnej wielkości kamieni.

OŁTARZ PAPIESKI w Sierakowicach
Mianem ołtarza papieskiego określa się usytuowaną w centrum Sierakowic nie opodal kościoła św. Marcina rzeźbę - pomnik ze stołem ołtarzowym, przy którym papież Jan Paweł II odprawił mszę świętą w Pelplinie podczas siódmej pielgrzymki do Ojczyzny. Jest to miejsce, szczególne, stanowiące połączenie elementów przyrodniczych, architektonicznych i sakralnych - dające osobom odwiedzającym możliwość nie tylko, spaceru, zwiedzania, czy podziwiania architektury zieleni, ale także miejsce, które zachęca do zadumy, refleksji i kontemplacji. Według autora projektu - o koncepcji ołtarza zdecydowały trzy aspekty. Po pierwsze - symbol sieci jako Królestwa Bożego: "Podobne jest Królestwo Niebieskie do sieci zapuszczonej w morze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju" (Mt.13,47). Po drugie - trud pielgrzymowania Jana Pawła II, aby nawracać i "łowić" ludzi dla Boga: "Nie bój się, odtąd już ludzi łowić będziesz".(Łk.5,10). Po trzecie - sieć, jako podstawowe narzędzie rybaków jest najlepszym symbolem Pomorza, a jednocześnie osobistym wezwaniem dla nas: "Pójdźcie za mną, a uczynię was rybakami ludzi".(Mt.4,19).

KOŚCIÓŁ PW. ŚW. MARCINA
Najstarszy obiekt sakralny w gminie Sierakowice. Część drewniana wybudowana w latach 1820-1822, część murowana - w 1903r. Kościół posiada 6 ołtarzy pochodzących z XVIII i XIX wieku.w Wieży znajdują się 3 dzwony z 1918, 1933 i 1958r.

ZESPÓŁ POKLASZTORNY w Kartuzach
Wybudowana na początku XIV wieku świątynia, z niewielkimi zmianami, przetrwała do dziś w pierwotnej formie. Wspaniałe renesansowe wyposażenie uczyniło z niej jedną z ciekawszych świątyń Kaszub. Do XIX w. mieścił się tu zakon Kartuzów, który w 1823 r. został zamknięty przez władze pruskie, a większość zabudowań przyklasztornych zniszczona. Zwiedzając kościół poklasztorny warto zwrócić uwagę na XVII - wieczne kurdybany (bogate, ornamentowane okładziny ścian z koziej skóry), renesansowy ołtarz główny oraz ołtarze boczne, barokową balustradę chóru z 1640 r. a także 14 cennych obrazów religijnych z XVII w. Bardzo charakterystyczny jest dach w kształcie trumny, który do dziś jest symbolem architektonicznym miasta.
W pobliżu zespołu poklasztornego położonego nad jeziorem Klasztornym znajduje się kompleks leśny zwany Gajem Świętopełka. Częścią gaju jest Alej Filozofów biegnąca wzdłuż brzegu jeziora Klasztornego. Dawniej było to ulubione miejsce rozmyślań braci zakonnych. Dzisiaj mieszkańcy chętnie tu spacerują spędzając miłe chwile w otoczeniu pięknej przyrody. Wędrując Aleją Filozofów dojdziemy do równie urokliwego miejsca zwanego Wyspą Łabędzia. Latem odbywają się tu weekendowe imprezy plenerowe.

MUZEUM KASZUBSKIE w Kartuzach
Historia Muzeum Kaszubskiego związana jest z osobą jego twórcy i pierwszego kustosza Franciszka Tredera. Z pomocą Trederowi pośpieszyli działacze kaszubscy, którzy utworzyli Towarzystwo Miłośników Muzeum Kaszubskiego. Z inicjatywy i usilnych starań Towarzystwa Urząd Ziemski w Kartuzach przydzielił Muzeum Kaszubskiemu XIX - wieczną willę opuszczoną przez Urząd Bezpieczeństwa Publicznego. W niej to dziś mieści się Muzeum Kaszubskie. Oficjalne otwarcie Muzeum Kaszubskiego nastąpiło w dniu 1 maja 1947 r. Zwiedzającym udostępnione zostały eksponaty etnograficzne i archeologiczne. W roku 1949 zorganizowana została pierwsza wystawa sztuki ludowej Kaszub. Z dniem 1 stycznia 1950 r. Muzeum zostało upaństwowione. Pierwszym kierownikiem i kustoszem, aż do przejścia na emeryturę został Franciszek Treder. Kolejny etap w dziejach Muzeum trwał do 1990 r. Był to okres, kiedy to Muzeum utrzymywane wyłącznie było z dotacji państwowych. Środki finansowe nie były wielkie, ale potrzeby znaczne. Stąd też Treder zdający sobie sprawę z tego faktu, starał się pozyskiwać zwolenników poprzez merytoryczne uzasadnianie potrzeby funkcjonowania muzealnej placówki kaszubskiej. Placówka muzealna pod kierownictwem Tredera zaczęła się rozwijać systematycznie. Dzisiaj Muzeum jest przede wszystkim placówką upowszechniania kultury, związaną z działalnością oświatową polegającą na prezentacji dorobku kultury kaszubskiej i upowszechnianiu jej turystom i młodzieży szkolnej. W Muzeum Kaszubskim prezentowane są bogate zbiory etnograficzne poświęcone rolnictwu, gospodarstwu domowemu, rybołówstwu, ceramice, obrzędowości oraz sztuce ludowej wykonywanej na Kaszubach, jak również zabytki historyczne związane z regionem kaszubskim. Eksponaty umieszczone zostały w siedmiu salach wystawowych budynku głównego.

SKANSEN "PAROWOZOWNIA KOŚCIERZYNA"
To właśnie tu zatrzymał się czas dla najlepszych tradycji polskiego kolejnictwa. W tym historycznym miejscu, powracają wspomnienia z niezwykłych i bogatych dziejów dróg żelaznych w Polsce. Zwiedzanie kolejowej ekspozycji w Kościerzynie daje możliwość bezpośredniego spotkania z fascynującą techniką minionych lat. Oferujemy do zwiedzania: prostokątną, przelotową halę na cztery parowozy, sale wystawowe i ekspozycje dawnych lokomotyw, wagonów, urządzeń torowych na wolnym powietrzu. W pomieszczeniach muzeum odnaleźć można niespotykane już narzędzia, maszyny, elementy starych mechanizmów, uzupełnione zbiorami dokumentów, pamiątek i modeli.

JEZIORO WDZYDZE
Miejscowa ludność nazywa ten piękny akwen Kaszubskim Morzem. Jest to jedno z najbardziej znanych miejsc na Kaszubach, co roku oblegane przez turystów. Wraz z przylegającymi terenami zostało objęte ochroną Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego. Jezioro ma powierzchnię 1455 ha, a głębokość dochodzi do 68 m. Położone jest w rynnach polodowcowych, tworzących kształt wielkiego krzyża, z którego wyłania się dziesięć wysp z czego największe to: Wielki Ostrów, Mały Ostrów, Glonek i Sorka. Jest to prawdziwy raj dla żeglarzy i kajakarzy, przez jezioro bowiem przepływa popularny szlak kajakowy rzeki Wdy. Jednocześnie to jedyne miejsce w Polsce, gdzie żyje populacja wielkiej troci - Troci Wdzyckiej, która przyciąga wędkarzy z odległych stron. Amatorom sportów wodnych proponujemy spływ kajakowy rzeką Słupią. Trasa zaczyna się na jeziorze Gowidlińskim. Spływ "Doliną Słupi" zaliczany jest do trudnych ale bardzo interesujących szlaków. Płynąc przez teren Parku Krajobrazowego należy korzystać z miejsc biwakowania, które zostały do tego przygotowane. Przy moście drogowym Jasień-Bytów, możemy zobaczyć zwalony akwedukt.
Polecamy również spływy rzekami Wdą i Brdą.

MUZEUM KASZUBSKI PARK ETNOGRAFICZNY we Wdzydzach Kiszewskich
We Wdzydzach Kiszewskich jest najstarszym polskim muzeum na wolnym powietrzu. Rozbudowywane przez lata muzeum prezentuje obecnie zwiedzającym zabudowę dawnej wsi kaszubskiej i kociewskiej od XVIII do poi. XXw. Na powierzchni 22 ha znajduje się ok. 40 obiektów. Walory muzeum podnosi malownicze położenie nad jeziorem Goluń. Muzeum atrakcyjne jest dla zwiedzających przez cały rok - szczególnie przez osoby ceniące ciszę i walory przyrody.

KALWARIA KASZUBSKA w Wielu (Gmina Karsin)
Sanktuarium w Wielu. Dla upamiętnienia ofiar I Wojny Światowej wybudowane zostało kaszubskie sanktuarium Męki Pańskiej w Wielu. Za wzór posłużyła Kalwaria Wejherowska. 23 obiekty (14 kaplic, 6 kompozycji rzeźbiarskich, święte schody, ambona i Pustelnia) usytuowane są na malowniczych, zalesionych stokach Białej Góry, nad Jeziorem Wielewskim. Kalwaria Wielewska, której motywem religijnym budowy był kult Matki Bożej Pocieszenia, jest pomnikiem miłości Kaszubów do Ojczyzny.

GROTY MIRACHOWSKIE
Groty nad jeziorem Lubygość znane jako "Groty Mirachowskie" mają 3 i 6 m długości, zostały odkryte na przełomie lat 50-tych i 60-tych w rezultacie eksploatacji niewielkiego wyrobiska piasku i żwiru na północnej krawędzi jeziora. Większa z grot jest właściwie bardziej "skałką" niż "jaskinią" - niewielki okap połączony jest z dwumetrowej wysokości kolumną. Wspomniana kolumna najwyraźniej ulega powolnemu przemieszczeniu, a przęsło w formie przypominającej nieco grzyb skalny jest pęknięte i grozi zawaleniem.

JAR RADUNI
Radunia przedziera się tu, z prędkością górskiego potoku, przez wąską gardziel, znaną na Kaszubach jako Jar Raduni. Woda w tym przełomie bystrzy się i pieni, podmywając strome zbocza. Głęboki jar ciągnie się na długości sześciu kilometrów, zajmuje powierzchnię 84,24 ha.

PAŁAC w Leźnie
Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z XIV w. Obecnie w leżnieńskim pałacu, mieści się ośrodek o Konferencyjno-Szkoleniowy Uniwersytetu gdańskiego. Oprócz konferencji naukowych odbywają się tu uroczystości i spotkania towarzyskie ekskluzywnych środowisk. W pałacu urządzono osiem apartamentów, na każdy składa się salonik, sypialnia i łazienka. W piwnicy urządzono kawiarnię w stylu myśliwskim. Na pierwszym piętrze znajduje się sala konferencyjna na sześćdziesiąt osób, trzy sale seminaryjne z pełnym wyposażeniem, a także gabinet w którym zainstalowano komputer ze skanerem i dostępem do internetu.

ELEKTROWNIA WODNA w Rutkach
Elektrownia wybudowana przez Niemców w latach 1910- 1911 w ramach Systemu Energetycznego Raduni. Po roku 1920 Rutki stały się elektrownią zaopatrująca w prąd miejscowości powiatu kartuskiego i budującej się Gdyni.

ATRAKCJE ARCHEOLOGICZNE Gminy Somonino
Tuż za Borczem, jest trochę pojedynczych menhirów obecnie trudno połączyć je w jakiś kształt, prawdopodobnie musiały być częścią większej konstrukcji. Przed kurhanami po lewej stronie drogi niewielki ogrodzony teren, nosi ślady wykopalisk - prostokątne wycięcia darni, kupka kamieni. Znaleziono tu miejsce ofiarne związane z kompleksem głównym, niegdyś znajdowało się tu jeziorko, na którego dawnym dnie znaleziono ułamki naczyń ceramicznych i przepalone w ogniskach kamienie. Według najnowszych badań ,przed Gotami grzebali tu swoich zmarłych ludzie kultury wschodniopomorskiej. Niedaleko znajdują się kurhany w Wyczechowie.

KOŚCIÓŁ POD WEZWANIEM PODWYŻSZENIA KRZYŻA ŚWIĘTEGO w Leśnie
KoŚciół pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego w Leśnie należy do najlepiej zachowanych i najbardziej oryginalnych drewnianych kościołów kaszubskich. Istnienie kościoła i parafii w Leśnie potwierdzają dopiero źródła z 1534 roku. W tym roku kościół w Leśnie zostaje wymieniony w inwentarzu dóbr biskupa włocławskiego. Wtedy był to kościół pw. Świętej Katarzyny. W okresie reformacji, pod koniec XVI wieku, utracił on status kościoła parafialnego, był filią kościoła w Brusach. Nowy kościół wzniesiono w latach 1634-1687. Rok 1687, był rokiem kolejnej wizytacji biskupiej. W tym samym czasie nastąpiła zmiana wezwania kościoła. Według Kroniki Parafialnej fundatorką nowego XVII - wiecznego kościoła była królowa Maria Ludwika Gonzaga.

ATRAKCJE ARCHEOLOGICZNE Gminy Przywidz
Na terenie Przywidza natrafiono na pozostałości osady słowiańskiej z końca tego okresu, którą przypuszczalnie można wiązać z wsią, wymienioną w źródłach historycznych z końca XIII wieku. Na pograniczu Przywidza, Piekła Dolnego i Górnego znajdują się w lesie pozostałości zniszczonego cmentarzyska kurhanowego, jednego z największych na Pomorzu Gdańskim. Z wczesnego średniowiecza pochodzi również grodzisko znajdujące się na półwyspie Jeziora Przywidzkiego, już na terenie miejscowości Gromadzin. Grody takie były centrami lokalnej władzy u Słowian wczesnośredniowiecznych. Z grodziska pochodziły ułamki ceramiki, węgiel drzewny i ułamki cegieł, a w XIX wieku odkryto tu również monety i ozdoby z końca X i początków XII wieku. Wśród nich znajdowały się monety słowiańskie, niemieckie i angielskie, a także ułamek monety arabskiej. Przypuszczalnie z okresem wczesnośredniowiecznym wiązać można również kamienne żarna obrotowe, a także odkryty w XIX wieku, w bagnie, miecz żelazny. Większość odkryć archeologicznych w Przywidzu dokonana została jeszcze przed II Wojną Światową, a pierwsze informacje o znaleziskach pochodzą nawet z połowy XIX wieku. W wyniku wojny zaginęły zabytki zgromadzone w muzeum gdańskim, a także dokumentacja znalezisk. Utrudnia to w ogromnej mierze rekonstrukcję osadnictwa pradziejowego na tym terenie. Grodzisko Słowiańskie oraz zniszczone kurhany pod Piekłem wpisane zostały do rejestru naziemnych zabytków archeologicznych województwa gdańskiego, i są obiektami prawnie chronionymi.

ZAMEK w Bytowie Powstał na przełomie XIV i XV wieku i po zamku krzyżackim wielkiego mistrza w Malborku, jest najokazalszym spośród zachowanych tego typu obiektów. W ciągu minionych stuleci był wielokrotnie przebudowywany i restaurowany. Zamek składa się z czterech domów: Domu Zakonnego, Domu Książęcego, Domu Wdów i Domu Sądu. W narożnikach usytuowane są cztery baszty: Wieża Prochowa, Baszta Polna, Baszta Różana i Baszta Młyńska. W średniowieczu, poza obrysem murów, stała wieża zwana gdaniskiem, pełniąca funkcję latryny i punktu ostatecznej obrony. Dawniej przed zamkiem, w miejscu sądu, znajdowała się Wieża Bramna ze zwodzonym mostem. Obecnie w Zamku mieści się Muzeum Zachodnio - Kaszubskie, prezentujące zmieniające się wystawy czasowe i stałą ekspozycję etnograficzną poświęconą zabytkom kultury materialnej Kaszubów bytowskich. W jednym ze skrzydeł mieści się hotel i restauracja.

KOŚCIÓŁ P.W. ŚW. JERZEGO w Bytowie
Kościół p.w. św. Jerzego z lat 1675-1685, dawna świątynia ewangelicka (niem. Bergkirche St. Georg), zbudowany charakterystycznym systemem ryglowym, obecnie, po generalnym remoncie w latach osiemdziesiątych XX wieku, cerkiew bizantyjsko-ukraińska, w której można zobaczyć tabernakulum z XVII wieku z cerkwi Surochów, ikonostas (Carskie Wrota) i kopułę kościoła w stylu architektury bizantyjskiej. Pierwotny kościół p.w. św. Jerzego zbudowany został prawdopodobnie w drugiej połowie XV w., spłonął w 1629 roku. Dawne ocalałe wyposażenie z końca XVII i XVIII wieku znajduje się w Muzeum Zachodnio-Kaszubskim w Bytowie. Świątynię zwano "kościółkiem kaszubskim", ponieważ odbywały się tu nabożeństwa kaszubskie do 1859 roku, tu również posługę duszpasterską sprawował pastor Szymon Krofey. Lokalizacja: ul. Parkowa 4, Bytów.

REZERWAT PRZYRODY "BUKOWA GÓRA nad Pysznem"
Rezerwat leśny został utworzony w 1982 roku w celu ochrony drzewostanu bukowego z licznymi pomnikowymi okazami drzew liczących ok. 220 lat. Rezerwat zajmuje teren wzgórz morenowych nad Jeziorem Pyszne, które pokryte są wysokopiennym, wiekowym drzewostanem bukowo-dębowym z pojedynczymi sosnami i świerkami. W runie występują m.in.: bluszcz pospolity, perłówka jednokwiatowa, groszek skrzydlasty i krupkówka Aschersona. Na terenie rezerwatu znajduje się jedyny na Pomorzu ewangelicki cmentarz leśników. Od 1837 roku jest miejscem spoczynku leśników i pracowników nadleśnictwa Sierzno oraz ich rodzin. Znajduje się na nim m. in. grób królewskiego nadleśniczego Otto Heinricha Smaliana (1827 - 1874) z okazałym pomnikiem z inskrypcjami oraz grób Królewskiego Nadinspektora Lasów w Rejencji Koszalin Fridricha Adolpha Olberga (1805 - 1878). Otto Smalian był twórcą używanego do dziś wzoru do obliczania miąższości drewna. W ostatnim czasie Nadleśnictwo Osusznica wyznaczyło ścieżkę przyrodniczo-historyczną pn. "Szlakiem Otto Smaliana". Półtora kilometrowa trasa została podzielona na etapy m.in. cmentarz leśników niemieckich, jezioro Pyszne, kurhany, wyznaczone przez kolejne tablice przystankowe.

ŚCIEŻKI PRZYRODNICZE w okolicach Rekowa
Ścieżki wyznaczone przez Urząd Miejski w Bytowie. Ścieżka pn. "Atrakcje przyrodnicze okolic Rekowa" oznaczona jest kolorem zielonym i prowadzi na zachód od miejscowości na najwyższe wniesienie morenowe Pojezierza Bytowskiego - Górę Siemierzycką. Cennymi elementami ścieżki są, mijane po drodze, jeziora lobeliowe i torfowiska kotłowe. Trasa długości około 6 km wiedzie przez mieszane i sosnowe lasy, częściowo wzdłuż brzegów jezior. Przejście całej ścieżki i 5 punktów dydaktycznych zajmuje około 4 godzin. Natomiast ścieżka pn. "Wśród leśnych jezior i bagien" oznaczona kolorem czerwonym, prowadzi przez lasy rosnące na wschód od Rekowa. Ścieżka ma charakter specjalistyczny, na trasie najwięcej miejsca poświęcono zagadnieniom związanym z ekosystemami wodnymi i bagiennymi. Długość ścieżki wynosi około 7,5 km, a na przejście całej trasy (3 punkty dydaktyczne) trzeba przeznaczyć około 4 godzin. Można tu zobaczyć bardzo cenne obiekty przyrodnicze (jezioro lobeliowe i torfowiska kotłowe), planowane do objęcia ochroną rezerwatową.

 






Muzeum Hymnu Narodowego w Będominie


Wieżyca - widok z wieży widokowej


Węsiory Kamienne Kręgi


Szymbark - odwrócony dom


Szymbark - najdłuższa deska


Wieżyca - wyciąg narciarski


Zespół Poklasztorny w Kartuzach


Muzeum Kaszubskie w Kartuzach


Skansen "Parowozownia Kościerzyna"


Groty Mirachowskie


Ołtarz Papieski w Sierakowicach


pałac w Leźnie


Elektrownia Wodna w Rutkach


Kościół p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego
w Leśnie



Zamek w Bytowie


Kosciół p.w. św. Jerzego w Bytowie


Rezerwat Przyrody "Bukowa Góra nad Pysznem"


Ścieżki Przyrodnicze w okolicach Rekowa